*bij het werk van Clara van den Hout

We knoopten ze zelf vast, alle draden die
ons onzichtbaar binden aan wat om ons heen
is, wat we uitkozen. We zijn nooit alleen,
we bewegen in een web dat mee beweegt,

jaar in, jaar uit. Heel het leven was stevig
verankerd. We waren dichtbij. Toen opeens
die anderhalve meter… Wat er verdween
leek nog onbelangrijk: aanraken. Maar wie

weet wanneer we weer samen zijn, ontspannen,
nu we tijd overbruggen met verlangen…

*Natuurkunstpark Lelystad 2020

*bij het werk van Evelien Stor

De aanraking bevestigt de ander. Tik!
Jij bent ’m! Kinderen rennen rond de boom,
schaterend, schieten alle kanten op, stroom
van wapperende handjes, voetjes die schik

erin hebben nog even snel… een kwartslag, blik
van gemaakte ontzetting, ben ik… En loom
lacht de tikker, nu jij weer! Holt zelf gewoon
weg als een haas, en daar gaat het spul… En ik

steek tastend vingers uit naar herinnering,
een moment verleden is bijna een ding…

*Natuurkunstpark Lelystad 2020

*bij het werk van Sietse van der Wal

Als je geluk hebt – tegelgeluk ☺ – klinkt er
muziek uit die ene tegel waar je óp-
gestapt bent, of die je nu aantikt: tíííng! Stop
niet met dansen, zing mee met het lied dat ver

uit de steeltjes, de bloemblaadjes, uit de ster
van fijne gedroogde vertakkingen, op-
licht en doorzichtig, stap voor stap, als hiphop
de ruimte doorzeeft. Je adem, je lach, verder

nu, een eeuwig moment van natuur die je
draagt, die je ook bent: wij zijn dit blad, zie je.

*Natuurkunstpark Lelystad 2020