TROUWHARTIG EN MET GROTE TEGENWOORDIGHEID VAN GEEST…

…doet de gemeente Almere alsof alles normaal is en creëert daarmee een alledaagse gezelligheid waar een grote sussende werking van uitgaat. Vrijwel elke week rijden hier van die leuke éénpersoonsmaaikarretjes langs, tussen de nu groen bebladerde kersenbomen, en maaien het gras. Het is al een maand ofzo aan de gang, ik heb er vanuit mijn thuiswerksituatie goed zicht op. Heerlijk gewoon. De geur van vers gemaaid gras werkt licht bedwelmend, misschien heeft de gemeente daar ook wel een adviseur voor.

De mini-gemeentegazonnetjes en groenstrookjes tussen de huizen van de Regenboogbuurt, bijvoorbeeld die naast mijn andere raam, worden wekelijks keurig kort gehouden. Er wandelen regelmatig zichtbaar vermoeide mannen langs met knalroze veiligheidsvestjes aan en grote zakken in de hand, die blikjes en plastic oppakken van de grond, met zo’n lange grijper, om in de zak te doen.

Duobakken worden geleegd, de post wordt bezorgd, grofvuil wordt opgehaald. Mogelijk vanwege deze op en top verwennerij zie ik via ‘Nextdoor’ klachten langskomen over rondslingerende vuilniszakken. Niet iedereen kan dat aan, al die aandacht. Hier in de straat blijft het netjes trouwens, met die opgewekt bezige gemeentewerkers in maaikarretjes.

Verderop bij de Hennahof en het Robijnplantsoen worden straten hersteld en bomen geplant, wordt de grond omgewoeld met nog onduidelijke bedoelingen en wordt riet geschoren (behalve rondom het altijddurende zwanennest, maar ja, dat zit op zo’n eilandje). Elders in Almere zie ik veel gemeentelijke bedrijvigheid bij wegen die nu weinig gebruikt worden en nodig eens moesten worden aangepakt. Nu de houten fietsbruggetjes nog, maar misschien is ook daarin voorzien in dit frisse plan van aanpak.

Vanachter mijn computer, achter mijn raam, waar nu net de DHL knalgeel voorbijrijdt, krijg ik meer en meer het blije gevoel dat ik ziek thuis ben van school, maar niet écht ziek, of niet echt ziek méér, een beetje stout eigenlijk, maar mijn moeder zegt dat ik nog thuis moet blijven, ik mag op de bank liggen met een dekentje, en met een knuffel, en ik mag zeggen wat ik wil eten. Appelmoes natuurlijk.

Goed idee, appelmoes vanavond. Er liggen hier nog stapels appels en ik eet geeneens appels.